ថាវ៉ៃ វ៉ែមែន

ដំបូងស្មានតែអួតគ្នា ដឹងអីវ៉ៃមែន ។ អ្នកងាប់គឺពួកខ្ញុំស៊ីអំបិលប្រហុក ពួកអាអ្នកធំនៅក្រហើៗ ក្នុងវិមានស្តុកស្តំ ។
ស្រណោះប្រទេសនិងរាស្ត្រណាស់លោកអើយ កំពុងក្រលំបាក់ស្រាប់ផង ហើយបែរមកជួបបែបនេះទៀត ។ គេមិនព្រមបញ្ចប់ទេ រឿងនេះ ។